رویای ایرانی، این تصویر آرمانی از آینده‌ای روشن و متعالی، همواره در طول تاریخ، ذهن و دل ما را به خود مشغول کرده است. این رویا، که ریشه در فرهنگ غنی، تاریخ پرفرازونشیب و آرزوهای جمعی دارد، تنها با خیال‌پردازی و امید زنده نمی‌ماند، بلکه نیازمند روایت‌هایی است که آن را به تصویر بکشد و به پیش براند. در اینجا است که داستان و ادبیات به عنوان ابزاری نیرومند وارد می‌شوند؛ چراکه داستان توانایی آن را دارد که رویاها را از دنیای ذهن به عرصه واقعیت نزدیک کند، الهام‌بخش باشد و جامعه‌ای را به حرکت درآورد.